مرجع نویسی به سبک APA

استناد کردن یا سند آوردن از مهم ترین و در عین حال پیچیده ترین موارد تهیه هر گونه نوشته علمی نظیر پایان نامه، مقاله و…است.

منظور از استناد کردن این است که نویسنده چگونگی استفاده از اندیشه های دیگران را به خواننده معرفی نماید و ضمنا از دزدی ادبی یا Plagiarism جلوگیری کند.

برای هر مرجع علمی که در نوشته علمی خود ایجاد می کنیم دو بار هر مرجع یا استناد می آید:

یکبار داخل متن با توضیحات مختصر.
یک بار در انتهای نوشته و در قسمت لیست منابع و مراجع که با جزئیات کامل می آید. لیست منابع بعد از متن مقاله، ولی پیش از ضمائم آن، به صورت الفبای مرتب شده و درج می‌شود.

موارد مختلف در استناد

یک اثر دارای یک مؤلف: وقتی یک اثر متعلق به یک مؤلف باشد، نام خانوادگی آن اثر و سال اتشار اثر را ذکر نمایید. نام خانوادگی بدون القاب، خانم، آقا، دکتر، مهنئس، پروفسور و غیره بیاید. مثلا: “در پژوهش خجسته (۱۳۷۰) چنین نتایجی به دست نیامد”.
یک اثر دارای دو مؤلف: در چنین مواردی نام دو مؤلف و تاریخ انتشار اثر را ذکر کنید. مثل یافته های دانا و حسینی(۱۳۶۵) حاکی از این است.
یک اثر دارای سه تا پنج مؤلف: در این موارد برای اولین بار نام تمامی مؤلفین را میاورید اما در اشارات بعدی به این اثر، تنها نام خانوادگی اولین مؤلف را ذکر نمایید و به دنبال آن “و همکاران” را هم بنویسید. مثال: “محمدی، ارجمندی، شکیبا، اسلامی و صاذقی(۱۳۷۰)…” برای بار اول و از بار دوم به بعد بنویسید: “محمدی و همکاران(۱۳۷۰)…”
یک اثر دارای بیش از پنج مؤلف: بنویسید: “رضوی و همکاران(۱۳۷۰)…”
آثاری که به نام سازمان ها یا نهادها به چاپ می رسند: مثل: گزارشی که به تازگی انتشار یافته است(نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران – ۱۳۷۴)
آثاری که نام خانوادگی مؤلفان آن ها یکسان است: نمونه ی زیر: “احمد نیک خواه (۱۳۶۶) جمشید نیک خواه (۱۳۷۲) در نتایج….”.
دویا چند اثر در داخل یک پرانتز مثل: “پژوهش والاس(۱۹۸۰، ۱۹۸۸، ۱۹۹۰، ۱۹۹۵)”.
دویاچند اثر یک مؤلف یا مؤلفان واحد در یک سال. مثال: “مطالعات انجام شده در این باره(احمدی، ۱۳۶۵ الف، ۱۳۶۵ب، جمشیدی و حسنی، ۱۳۷۰الف، ۱۳۷۰ب، ۱۳۷۰پ).”
کتاب های بدون مؤلف مثل: “فلک ناز و خورشید آفرین و سرو وگل (۱۳۲۴)…”
آثار ترجمه شده مثل: “اسکینر (۱۹۷۱)، ترجمه سیف (۱۳۷۰)”…
ارتباط های شخصی مثلا: نامه ها، یادداشت ها، مکالمات تلفنی و نظایر این ها. به نمونه ی زیر توجه کنید:
ژان پیاژه (ارتباط شخصی، ۲۸ ژانویه ۱۹۸۷)٫منابع دست دوم: باید به صورت زیر استفاده شود:

تعریف “ریس” از رفتار (به نقل از سیف، ۱۳۷۳، ص۵۳) به قرار زیر است: “هرر فعالیتی که ارگانیسم انجام دهد و به وسیله ی ارگانیسمی دیگر با یک ابزار اندازه گیری قابل مشاهده است”.

معمولا در دانشگاهها، مجلات علمی و کنفرانس ها روش ارجاع دادن مشخص می شود که شامل چندین روش است که یک مورد در زیر نام برده شده است:

APA: psychology, education, and other social sciences.

ارجاع نویسی APA (American Psychological Association) توسط انجمن روانشناسی آمریکا ابداع شد.

این روش پرکاربردترین روش در رساله‌های علوم اجتماعی مانند علوم سیاسی، روابط بین‌الملل، روانشناسی، جامعه شناسی، مدیریت، علوم تربیتی و … و پزشکی است. این روش اگر چه بیشتر توسط ژورنال‌های خارجی استفاده می‌شود ولی و در ایران نیز بسیاری از دانشگاه‌ها نیز این روش را به دانشجویان و محققین خود پیشنهاد می‌کنند.

فونت مورد استفاده در این سبک عموماً Times New Roman است.

در این روش قسمتی از اطلاعات منبع «در متن» نوشته می‌‌آید و شکل کامل‌تر مشخصات منبع، در انتهای فایل متنی یا همان «قسمت منابع و مآخذ»، نوشته می‌شود.

نحوه نگارش منبع متن گرفته شده ازاینترنت و وب در فهرست منابع ( آموزش منبع نویسی به روش APA )

مشاهده می شود برخی پژوهشگران در ارجاعات اینترنتی فقط نام سایت مورد استفاده را می‌آورند درصورتی که با این روش هیچ مخاطبی نمی‌تواند به منبع اصلی دست پیدا کند لذا در ادامه نحوه ارجاع اینترنتی نیز توضیح داده می‌شود. برای ارجاع اینترنتی همانند ارجاع مکتوب در متن و داخل پرانتز ابتدا اسم نویسنده سپس سال انتشار ودر آخر شماره صفحه نوشته می شود. اما در انتهای متن مکتوب شش عنصر ۱- نام نویسنده ۲- عنوان سند ۳- پایگاه وبی ۴- تاریخ ۵- صفحه ۶- نشانی اینتر نتی آورده می شود.

مقاله الکترونیکی از وب:

گزنی، علی. ۱۳۷۹٫ طراحی سیستمهای بازیابی اطلاعات بهینه در نرم‌‌افزارهایکتابخانه‌ای وعلوم اطلاع‌رسانی. دسترسی در ۲/۷/۱۳۸۹ از وب سایت:. http://www.irandoc.ac.ir/ETELA

Sosteric, M. (1996).The grand information future? Electronic Journal of Sociology, 4 (1). Retrieved June 27, 2001, from
http://www.sociology.org/content/vol004.001/sosteric.html

نحوه نگارش متن گرفته شده از کتاب در فهرست منابع

نام خانوادگی، نام و یا حرف اول نام. سال انتشارکتاب. عنوان کتاب. نام شهر محل انتشار: نام مؤسسه انتشار دهنده.

از کتابی با یک نویسنده:

احمدی، مهدی. ۱۳۶۴. ساختمانهایپوسته‌ای . شیراز: دانشگاه شیراز.

از کتابی با دو نویسنده:

دیانی، محمدحسین؛ و محمدرضا داورپناه. ۱۳۸۱. مفاهیم و روشهای بازیابیاطلاعات در نظامهای کتابخانه‌های رایانه‌ای ایران. مشهد: دانشگاه فردوسی، مؤسسهچاپ و انتشارات.

از کتابی با سه نویسنده:

صارمی، کتایون، عباس رفیعی فراهانی، و فریدون امانی. ۱۳۷۲. موزه‌هایایران. تهران: سازمان میراث فرهنگی کشور

مثال انگلیسی:

از کتابی با یک نویسنده:

Adams, H. 1918. The education of Henry Adams: An autobiography. Boston: Houghton.

از کتابی با دو نویسنده:

Unwin, P.; and Galway, J. 1984. Calm in Ireland. Boston: Stronghope Press.

از کتابی با سه نویسنده:

Brett, R. D.; Johnson, S. W.; and Bach C.1989. Mastering string quartets. San Francisco: Amati Press.

از کتابی با بیشتراز ۳ نویسنده:

Sanders, G. S., Brice, T. R., Santid, V. L, and Ryder, C. C. 1989. Prediction and prevention of famine. Los Angeles: Timothy Peters.

فصلی از یک کتاب:

نوروزی چاکلی، عبدالرضا. ۱۳۸۴٫ جامعه اطلاعاتی و جهانی شدن. درمجموعهمقالات همایش‌های انجمن کتابداری و اطلاع‌رسانی ایران، ویراسته محسنزین‌العابدینی، ۱۲۱-۱۵۳٫ تهران: کتابخانه ملی.
Phibbs, B. 1987. Herrlisheim: Diary of a battle. In The other side of time: A combat surgeon in World War II, 117-63. Boston: Little, Brown .

فیلم

• Gilby, A. (Producer), & Schlesinger, J. (Director). (1995). Cold comfort farm [Motion picture]. Universal City,CA: MCA Universal.